Dinsdag 19 sept.

Vandaag omstreeks 09.00 uur uit Dedza vertrokken. Het zou ongeveer 3 uur rijden zijn naar Zomba.
Onderweg weer veel 'leuke' dingen gezien. Fietser met stapels hout op hun bagagedrager. Jongens die ratten op een stokje verkopen(ze zijn geroosterd)
Een varken dat op een zwart zeil in de open lucht werd geslacht. Leuke dorpjes en mooie vergezichten.
Uiteindelijk kwamen we in Zomba aan. Hier moest onze lodge ergens zijn. Dus goed uitkijken naar aan bordje met bewegwijzering. Helaas we reden Zomba weer uit en geen bordje gezien. Volgens Maps.me moesten we de weg 146 nemen. Deze hebben we een behoorlijk stuk gevolgd en diverse keren de weg gevraagd maar uiteindelijk kwamen we steeds verder van het eindpunt vandaan. Dan maar weer terug naar Zomba en daar vragen. Niemand wist het eigenlijk. Op een gegeven moment wist iemand ons te vertellen dat we bij de metro winkel linksaf moesten, de weg vervolgen en tot we bij een wegversperring kwamen en daar moesten we het nog maar eens vragen. Bij de wegversperring ging de slagboom omhoog en wezen ze ons de verkeerde weg. Toen we dat door hadden maar weer gekeerd en op de weg naar beneden het kantoor van de reisorganisatie maar gebeld, wat makkelijk lijkt maar als niemand opneemt dan is het toch lastig vragen. Na een half uurtje en een tiental keren proberen te bellen nam eindelijk iemand op. Een vriendelijke dame probeerde het ons uit te leggen. We zaten wel goed maar moesten terug naar de wegversperring en daar de andere weg nemen. We herkenden onderweg een aantal aanwijzingen die ze ons gegeven had. Maar de weg werd steeds smaller en onbegaanbaarder. Een aantal kinderen, aan wie we de weg vroegen wilde graag geld omdat ze honger hadden, maar wezen ons uit eindelijk het goede pad aan. Onderweg kwamen we veel houthakkers tegen die kennelijk in de bossen leven en in tentjes wonen gemaakt van plastic zeil. Na een omzwerving van ongeveer 3 uur kwamen we om 16.00 uur aan bij Tom en Leya. Zij hebben een prachtige oase boven op het Zomba plateau met een mooi aangelegde tuin. Uiterst vriendelijke mensen.
Volgens Leya hadden we een beschrijving van ongeveer 1 A4tje moeten hebben gekregen van de reisorganisatie om ons de weg te wijzen naar deze lodge. We hadden deze beschrijving niet gekregen. Leya en Tom hebben bewust geen bewegwijzering aangebracht om niet teveel drukte te krijgen. Ze hebben maar 4 kamers die verhuurd worden. Later belde Memory van de reisorganisatie nog even naar ons om te vragen hoe het met ons ging. Na een heerlijk diner, geweldig wat ze op tafel toverde, zijn we vroeg gaan slapen, na deze lange dag.